Xoldor Vulqon

Qaldirg‘och

 

 

Yer bag‘irlab uchgan qora qaldirg‘och,

Xalqimday daladan rizqing terasan.

Tongda simga qo‘nib, qanotlaringni,

O‘tkir qaychi kabi kerasan.

 

Hajrrrr -ajrrrr! -deya o‘qiysan duo,

Aks -sado berar Xudoning arshi.

O‘tomoch ortidan rizqingni izlab,

Charx urib uchasan shamolga qarshi.

 

Kuzda ketganingni sezmay qolar el,

Hattoki ortingdan yursa ham poylab.

Tinmay qanot qoqib, xorg‘in, och-nahor,

Ummonlar ustidan uchasan oylab.

 

Qarilik ham seni to‘solmas yo‘ldan,

Bilmaysan quvvating qaygacha yetar.

Senga nima zaril, janubga uchib,

Biz kabi bir joyda yashasang netar?

 

Har bahor xalloslab qaytib kelasan,

Qishlasangda Misr va yoki Chinda,

Jimgina yashaysan chigitga o‘xshash,

Loylar marjonidan qurilgan inda.

 

Loyni iylarmishsan so‘laging bilan,

Bu qanday guvalak, ayt,  qanday usul?

Yomg‘irdan keyingi ko‘lmakda nechun,

Taxorat olasan, qilarsan g‘usl?

 

Qoyilman men senga, ey musulmon qush,

Eshitdim, sen yana kelibsan qaytib.

Yana in quribsan, tumshug‘ingda loy,

Bizni xasharga ham qo‘ymabsan aytib.

 

 

 

 

 

24 may, 2014 yil.

Tungi soat 1 dan 17 daqiqa o‘tdi.

Kanada.

 

 

 

Қорадарё.

 

 

(Суратлар сал сифатсизроқ.Лекин борига шукр.)

 

 

 

Бу дала йўли Қорадарё соҳилларига элтади.

 

 

 

 

 

"Мизхаппар" асаримдаги воқеалар мана шу дарё соҳилларида кечади.(Х.В.)

 

 

Қорадарёнинг саёз кечувлари.Биз бу жойлардан сигир ҳайдаб ўтардик.(Х.В.)

 

 

Қорадарё соҳиллари.

 

Шу анҳор сувларига бақадай сакраб, калла урардик.

 

 

Маслахат қишлоғининг масжиди.

 

Александр Файнберг.

Юлдузларни асрайди фалак

 

Учрашув

 

Учрашувга ваъдалашайлик,
Учрашмоқлик эмас-ку гуноҳ.
Қайгадир бош олиб кетайлик,
Одамларнинг кўзидан узоқ.

Гитара ва скрипка жўр,
Секингина таралар наво.
Не тиласанг, официант момо
Бир лаҳзада айлар муҳайё.

Сачраб ўйнар қордек кўпиклар
Шампан-шароб очилган замон.
Беташвишдек туюлар ҳаёт,
Бўлмагандек гўёки армон.

Шароб ғамни ювар кўнгилдан,
Қанотларин йиғиб оҳиста,
Муҳаббат ва ишонч икковлон
Ёнимизга ўлтирар аста.

Ишонч бирла, муҳаббат бирла
Суҳбатлаша олмаймиз рўйрост.
Иккимизда ҳамма нарса бор,
Фақатгина умид йўқ, холос.

 

 

 

* * *

Ахир, менга кимлар ишонганди-я,
Пинҳон умид қилиб юракка малҳам?!
Майсалар, ҳайвонлар ишонгандилар…
Менга ишонганди онажонгинам.

Эркинлик деб барин бой бериб қўйдим.
Онам қабри узра юзларим шувут.
Ўт қўйдим, майсалар қовжираб куйди,
Ўқ отдим, ҳайвонлар бўлишди нобуд.

Қушдек эркин бўлдим, мана, ниҳоят.
Кишандамасман-ку бамисоли қул?
Болалигимдаги сўлим табиат
Нега тушларимга кирмайди нуқул?

Қанча мамлакатлар тушди қулфатга,
Уммонларим қани? Қани денгизим?
Боқдим осмондаги нохуш калхатга,
Асли шу калхатни учирган ўзим.

Оёғим остида ерлар шўр, тақир,
Кетяпман елкамда сафар халтам шай.
Уятдан юрагим ўртанар, ахир,
Иссиқда ташналик қийнар аямай.

Булоққа тиз чўкиб, эгилиб пастга
Чол каби сув ича бошлайман узоқ.
Сувдаги аксимга қўшилиб аста
Ер қаърига сингиб кетади булоқ.

 

 

 

Сўз

 

Поезд кечикиши оддий воқеа,
Самолётни кутиб ичикади кўз.
Ҳақиқий бахтсизлик, катта фожиа –
Мабодо кечикса кутилётган сўз.

Сўнган гулхан узра бўлгандек пушмон,
Кимсасиз кулбага боққандек маҳзун
Кечиккан сўз ғариб, йиғлайди ёмон,
Уни кеча кутган одамлар учун.

Кечиккан сўз боис ўрмонлар етим,
Бепоён ерларнинг пешонаси шўр.
Қабрлар қошида сўз ҳам бесўз, жим,
Руҳлар безовтаю қисмат кўзи кўр.

 

 

 

* * *

Беш дақиқа қолди учиб кетаман,
Юрак кулга тўлди, ўпка тутунга.
Энг баланд манзилни ишғол этаман,
Ёлғиз ташлаб кетгум сени очунга.

Бу, ахир, жуда ҳам оддий ҳақиқат,
Тортқилайвермагин ёмғирпўшингни.
Мен учиб бораётган олис мамлакат
Сенга тўғри келмас, йиғвол ҳушингни.

Иллюминаторга қуёш сочар нур,
Радар тўлқинидан ўзади парвоз.
– Қаёққа? – Лабларинг қимирлар оғир,
Қўл силтайсан, чиқмас шовқинда овоз.

Ерга тегмай учар елган ғилдирак,
Қанотлар остидан кўтарар шамол.
Саволинг ҳавода қолар муаллақ,
Севгилим, севилган гўшангда хуш қол!

Хуш қол, эй садоқат, хуш қол, хиёнат,
Хуш қол, бахт ва шодлик, хуш қол, қайғу-ғам.
Хуш қол энди нафрат, хуш қол, муҳаббат,
Зор эмасман энди ҳатто сенга ҳам.

Варақ

Юлдузларни асрайди фалак,
Теран денгиз асрар дурларни.
Дафтаримдан йиртилган варақ,
Асрагин мен ёзган шеърларни.

Шеър – нафақат ўқимоқ, уқмоқ,
Шеър – юракда янграган товуш:
Қутқаргандек тайгада сўқмоқ,
Тебрангандек кўлларда қамиш.

Ҳар сатрим – жон, ҳар шеърим – юрак,
Ўрмон, қушлар, булутларга хеш.
Дафтаримдан йиртилган варақ
Шеърларимни асра пешма-пеш.

Авлодларга келмасин малол,
Шеърларим ғам чекмасин ночор,
Шамол, денгиз ва япроқ мисол
Нафас олсин, кулсин беғубор.

 

 

 

Рус тилидан

Растам МУСУРМОН таржимаси

 

 

Манба: Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмасининг "Ижод.Уз" сайти.

Роман Холдор Вулкана "Жаворонки поют над полем" (fb2) | сoollib.com

 

Признательность

Есть на свете жалкие завистники, которые все время жаждют причинить зло людям, которые своим честным трудом достигают успехов на своем поприще.

Но слава Богу, что есть и такие читатели, которые сами пишут литературные произведения, причем неплохие и знающие все тонкости писательского искусства.

Они сегодня высоко отценивая моего романа "Жаворонки поют над полем", сопоставляют меня с колумбийским писателем Габриелем Гарсия Маркесом.

Меня радует не сама оценка, а искренность тех читателей, которые я даже во сне не видел.

То есть они не являются моими родственниками, близкими, знакомыми или компаньонами.

(не читают абсолютно талантливых мастеров, не меньше чем Габриэля Маркеса, например Холдор Вулкан "Жаворонки поют над полем" - абсолютный талант, нет ему равных.)

Борис Сокольников

Я рад, что мир не оскудел хорошыми людьми и существует еще такие понятия, как доброта, честность и искренность.

С уважением,

Холдор Вулкан

Номинант международной литературной премии «Наследие»

 

 

Признания читателей самая высокая награда для писателя.

 

 

Журнал "Самиздат": [vulcano:]

Комментарии: Полный текст романа "Жаворонки поют над полем"

 

1. Сокольников Борис 2014/04/30 03:27 [удалить] [ответить]

Я честно говоря, поражен, что такого замечательного писателя не читают, судя по статистике.

Мне трудно понять, почему это у вас так мало читателей.

Вы замечательный юморист. Но хоть я и не писатель, если говорить серьезно, и не могу судить ни о чем, но Вы правда, поэт в прозе. Сам сюжет вам как бы не очень удается.

Но у меня такое же чувство было, когда я читал "Сто лет одиночества". У Вас примерно одинаковый уровень мастерства и творчества с ним. Мне кажется также что править этот текст не нужно, если его исправить и убрать Ваш акцент из перевода, он потеряет 50 % качества, текст.

Ответ Холдора Вулкана:

 

Спасибо, уважаемый Борис Сокольников, за высокую оценку моего произведение и за то, что сравнили меня великим Габриелем Гарсия Маркесом.

Вы удивились на то, что у меня мало читателей, судя по статистике.

Знаете, по моему дело не в количестве, а в качестве.

То есть я доволен тем количеством читателей, которое читает мои книги с большым интересом как Вы.

Признания читателей окрыльяет писателя.

 

Спасибо Вам еще раз, Борис!

 

С уважением, Холдор Вулкан.

 

 

 

Мнение одного из читателей сайта "Мувозанат"

 

 

Дорогой Холдоржон, спасибо за присланный адрес Вашего Сайта.

Классный сайт! - и по форме и по содержанию.

Сразу видно, создатель сайта - профессионал.

Сайт очень красиво смотрится. Его приятно листать и читать.

Алик Вагапов

Поэт, переводчик, преподаватель английского и немецкого языков Псковского филиала Московской Академии Права. г. Псков. Россия.

 

 

Ўзбекистон халқ шоири Тўлан Низом ижодига ва ҳаётий фаолиятига бир назар.

Бўзтўрғай

(Ўзбекистон халқ шоири Тўлан Низом ижодига ва ҳаётий фаолиятига бир назар)

 

Андижонда "Бўз" деган гўзал қишлоқ бор.

Бир четида ям -яшил ўрмон барпо этилган бу сўлим -салқин қишлоқ маркази ҳозир мўъжаз шаҳарчага айланган бўлиб, кўчаларининг икки чети азим мажнунтоллар тераклар ва сарв дарахтлари шамолларда чайқалиб ётади.

"Бўз" бир пайтлар қуш учса қаноти, одам юрса оёғи куядиган чўлу биёбон бўлган десалар, ишонгингиз келмайди.

Бўзликлар адабиётни, санъатни севадиган, шоир ёзувчиларни, санъаткорларни қадрлайдиган халқ.

Бу қишлоқдан халқимиз орасида ўзининг "Топишмоқ" шеъри билан машҳур, ажойиб шоир ва "Сарбадорлар" романини ёзган таниқли ёзувчи , Ўзбекистон халқ шоири, Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмасининг раиси Муҳаммад Али етишиб чиққан.

Муҳаммад Алини ўзбекнинг Пушкини десак, мубалоға қилмаган бўламиз.

Бўзнинг донғини дунёга танитган яна бир лирик шоир Ўзбекистон Халқ шоири Тўлан Низомдир.

Тўлан Низомнинг ўз ижодий услуби, бировларникига ўхшамайдиган алохида сози, латиф овози борки, унинг шеърларини, достонларини бир марта ўқиган одам яна қайта қайта ўқигиси келаверади.

Чунки Тўлан Низом асарларида ифода соддалиги билан ўқигувчини сеҳрлайдиган ички дард, маҳзун мусиқа бор.

Тўлан Низом шеъру достонлари ўз ўқигувчисини худди Бўзнинг чуқур ва тезоқар дарёси "Сариқ жўга" сувлари каби бешик -бешик бўлиб лопиллаб олисларга оқизиб кетиб қолади.

Гоҳо эса унинг шеърлари Бўзнинг тонги далалари, юлғунзорлари узра  муаллақ қанот қоқиб, чулдираётган тўрғайни эслатади.

Тўлан Низом нафақат гўзал лирик шоир, балки нон увоқ топса, бошқалар билан тенг бўлишиб ейдиган қўли очиқ, саҳоватли, қалби тонглар каби беғубор, барчага яхшиликни раво кўргувчи, меҳмонга жонини ҳам беришга тайёр олийҳиммат ИНСОНдир.

Унинг дастурхонидан туз тотимаган ижодкор Ўзбекистонда камдан кам топилса керак.

Ўзбекнинг Гётега ўхшайдиган истеъдодли шоири Салим Ашур Бўз Педагогика Билим юртининг меҳмонлар дафтарига дастхат қолдираркан, устози Тўлан Низомнинг адабиётимиз олдидаги буюк хизматларини эътироф этиб, "Бўз"ни шоир ёзувчиларнинг Маккаси дея атаган эди.

Тўлан Низом қизиқ латифалар эшитса, кўзларидан ёш чиқиб кетгунча қах -қаха отиб куладилар.

Баъзи бошқалар муваффақиятидан қувона олмайдиган хасадгўй, бахил кимсалар каби хунук ишшаймайди.

Мана шу бағри кенглиги, ҳалоллиги ва бировга ёмонликни раво кўрмагани учун ҳам Тўлан Низомга Худои Таоло Ва Таборак молу дунёю юксак обрў ҳурмат, мартабаларни, илоҳий илҳому гўзал асарларни ато этган бўлса не ажаб.

Ижодингизга барака, Тўланбой ака!

 

 

Ҳурмат билан, Холдор Вулқон

 

Тўлан Низом

Тўлан Низом 1939 йил 17 августда Андижон вилояти, Бўз туманидаги Бешгул қишлоғида туғилган. Ўзбекистон халқ шоири (1998). Андижон педагогика институтини тугатган (1965). Биринчи шеърий тўплами — «Сенинг эртакларинг» (1970). «Ифтихор» (1982), «Ой қизлар» (1988), «Муқаддас руҳ» (1993), «Ватан туйғуси» (1993), «Чаман ичра», «Акс-садо», «Интизорлик» (1994), «Даҳр боғи» (1995), «Сайланма» (1998) каби шеърий тўпламлари эълон қилинган. Достон ва лирик қиссалар ҳам ёзган («Чўлпон»; «Мажнунтол йиғиси»; «Руҳи равоним», 1993; «Уч сўз», 1995; «Ботмай қолган ой», 1996 ва бошқа). «Меҳнат шуҳрати» ордени билан мукофотланган (2003).

ДЎСТ

 

Қанот боғлаб бугун учмоққа шайман,

Торликда чарх учган қушга ўхшайман,

Ҳақ дебон сайрайман, ҳақ деб қақшайман.

Илҳомим фаввора, шундоқ яшайман,

Фавворалар ичра фаввораман, дўст.

 

Манзилга интилдим, ета олмадим,

Ё, бошимни олиб кета олмадим,

Юракка борини бита олмадим,

Довонлар бор ҳали, ўта олмадим,

Оворалар ичра овораман, дўст.

 

 

 

 

 

Одил Ҳотам

Биз қачон қутлаймиз бир-биримизни

 

Боғлар аро ранглар тўлғоғи

Туйғуларга олтин бешикдир.

Яшилликнинг сим-сим титроғи

Оқшомдаги ойдин қўшиқдир.

 

Табиатни англамоқ ҳам бахт,

Бахтдир ёмғир сирин тингламоқ.

Чақинларнинг чарақлаган шаҳд –

Қиличига ётдир зангламоқ.

 

…Тўлғоқларда туғёнлар чақнар,

Лабларингда туғилар исмим.

Кўзларингда мингингчи марта

Эриб кетар юрагим, жисмим…

 

 

* * *

 

… Тўлғоқ тутар дарахт жисмини,

Англамайсан, недан бу титроқ.

Сен билмаган бир қиз исмини,

Қулоғингга шивирлар япроқ.

 

…Харсангтошлар келар жунбушга,

Англамайсан, недан бу титроқ.

Орзуларинг ўхшайди қушга

Ҳамон сим-сим шивирлар япроқ.

 

…Толиқади охири бир кун,

Англайдирсан недан бу титроқ.

Қуёш эса ботар… сен бутун

Сарғаясан мисоли япроқ.

 

 

ҲАМОН…

 

Вазмин харсанг тошлар, жасур қоялар,

Мангулик ҳукмига маҳкум посбондир.

Булут, қуш қаноти солгай соялар,

Осмонда уммону уммон осмондир.

 

Бари ўз ўрнида, бари мунтазам,

Ҳаракат жадвали боқий, устувор.

Табиат – мўъжиза, борлиқ – муҳташам,

Ҳар бир зарра ўрни аниқ, барқарор.

 

Яхлит бир хулоса, яхлит силсила –

Машшоқ қўлидаги мукаммал чолғу.

Оҳанглар борлиғи – умид, ғулғула –

Шўх наво кўнгулдан олгайдир улгу.

 

Саҳролар сарғаяр, ёшарар боғлар,

Селдай оқаверар шамол хониши.

Ҳамон кетмагандир ойдаги доғлар,

Борлиққа мезондир қуёш ёниши.

 

…Ҳаёт-мамот аро топганча омон,

Тафаккур амрида ташларкан қадам.

Ўзини, шайтонни енголмай ҳамон,

Икки жаҳон аро кетмоқда ОДАМ…

 

 

* * *

 

Намчил ҳаво, ҳазин, рутубат,

Парво қилмай қарға, зоғларга.

Вужудингга қилмай ҳеч шафқат,

Чиқиб кетсанг баланд тоғларга.

 

Олавериб ўзлигинг ҳақин,

Мувозанат жадвалини туз.

Бораверсанг қуёшга яқин,

Қолиб кетса пастда ҳорғин куз…

 

 

ГУРЛОВУҚДА

Абдуғани ЖУМАЕВга

Осмон кенгаяди юрганинг сайин,
Тоққа чиқа-чиқа тораяди йўл.
Шўх ел бодомзорни эркалар майин,
Вазмин харсангтошлар силкиб қолар қўл.

Неларни шивирлар қушларнинг лаби,
Уфққа сингишар жилвагар боғлар.
Тикланар курашга тушмоқчи каби,
Мушаклари бўртган паҳлавон тоғлар.

Илҳом тошқинида қалқир мўъжиза,
Буюк қудратга лол қолаверасан.
Ўнгданми, сўлданми, қоя устига,
Ёнбошлаб сувратга олаверасан.

Бошингдан қуёшнинг нури кетмагай,
Руҳларми, ортингдан борар изма-из.
Барчага ҳам сендек насиб этмагай
Абадият билан бўлмоқ юзма-юз.

 

 

 

 

 

Манба: Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмасининг "Ижод.Уз" сайти.

 

 

 

 

Ойдин Ҳожиеванинг ойдин шеърлари

 

Мен бир пайтлар болалар учун "Қоратаппак" деган маъжозий қисса ёзганман.Ўша асарни "Гулхан" журналига олиб бордим.Журналнинг бош мухаррири Ойдин Ҳожиева  қўлёзмани кўздан кечириб, олиб қолдилар.Тўғрисини айтсам, ўшанда мен  у асарни журналда чоп этишларига ишонмаганман.Буни қарангки, кўп ўтмай "Қоратаппак" "Гулхан" журналида эълон қилинди.Яна қандай денг.Истеъдодли рассом Хуршид Зиёхонов чизган ажойиб рангли иллюстрациялар билан!Менинг тасвирий санъатдан озми кўпми хабарим борлиги учун анча мунча акварель ишлар мени ҳайратга сололмасди ўшанда.Аммо, Хуршид Зиёхоновнинг иллюстрацияларини кўриб, рассомнинг маҳоратига, юксак бадиий дидига қойил қолганман.Бугун Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмасининг "Ижод.Уз" сайтига кириб, Ойдин опанинг шеърларига кўзим тушди.Қишлоқ манзаралари акс этган у шеърларни ўқиб, маза қилдим. Ойдин опа ўтмишни, болалик чоғларини қўмсаб, онасини соғиниб ёзган бир шеърида:

 

Тонг саҳарлаб ариқ бошида

Лампашишаларни ювади,

Офтоб тушиб кўзу қошидан

Шиша қурумларни қувади.

 

дея ёзадилар.Мисраларни ўқиркансиз, беихтиёр лампашишали чироқлар ёқиладиган электрсиз ватан ўтмиши, тозалигидан ярақлаётган лампашиша кўз олдингизда намоён бўлади, юрагингиз, руҳингиз ўша озода лампашишадай тозаради, ярақлай бошлайди.

Ташқарида — ғўзапоянинг

Ғарамида ухлайди шамол.

дея ёзадилар яна Ойдин опа.Бу ғўзапоя ғарамланган ўзбек ховлисининг, сокинликнинг, осуда кечанинг гўзал сурати эмасми?

Бола очар фикрингда булбул…

дейди шоира яна бир шеърида.Фикр инида мурғак булбул полапонлари!Нақадар гўзал!Ойдин кечага акс -садо бераётган булбул чах -чахи, кўздан нихон булбулнинг сурх новдалар, зангор япроқлар ичидаги ини, сариқоғиз полапонлари жонланади бу мисрада.

Ғўзапоя гулхан алангасида

Қўлларимни тутиб исинолмадим.

Юқоридаги мисраларни ўқиб, кузги шудгорларнинг туманли увотларида ёқилган олис гулханлар, гулхан шуъласидан ёришган шодон чеҳралар лоп этиб кўз ўнгингизда намоён бўлади.

Ойдин опа!Бир пайтлар Сиз менинг "Қоратаппак" номли қиссамни журналда эълон қилган эдингиз.Бугун мен океанлар ортида, "Мувозанат" номли сайтда Сизнинг шеърларингизни чоп этмоқдаман.Қачонлардир бир ижодкорга қилинган яхшилик осмонларда айланиб, айланиб, яна ўзингизга қайтиб келган бўлса не ажаб!Адабиётимиз, яқинларингиз, дўстларингиз, шогирдларингиз бахтига доимо соғ бўлинг, опажон!

Ажойиб шоир ва мохир таржимон Иброҳим ака Ғафуровга ва бошқа устозларга, адабиётшунос олимларга, шоир ёзувчи дўстларимизга, ватандошларга салом айтинг.

Ҳурмат билан, Холдор Вулқон.

 

 

 

 

Holder Vulkan(Volcano)

иMember of the Uzbek Union of Writers

 

I believe the time will come

All people living on this planet, Uzbek and Canadians, American and British, Japanese and French, Israel and Arab, German and Russian, and all the others are siblings and children of Adam and Eve! Therefore all of us, all people of the Mother Earth, regardless of nationality, race or religion, should live in peace and harmony as children of one family!

I believe the time will come when humanity will realize this and remove all the borders, the maintenance of which cost billions and billions of dollars for the budget, dismantle all nuclear intercontinental ballistic missiles and put an end to senseless wars once and for all.

And then the world will have one neutral capital and just one parliament and one a president. All citizens of the planet will have the same identification cards. People will be able to move about the planet freely without any visas and without bureaucracy. They will stop wasting crazy money on arms and wars, as well as on strengthening borders, on intelligence and counterintelligence, on the nuclear cruise missiles and anti-missile defense. Then, to everybody's surprise, terrorism and corruption will disappear from the face of the Earth.

Canada,Toronto.

 

 

 

 

Торонто дунёнинг энг гўзал шаҳарларидан бири.

Toronto is one of beautiful cities in the world.

Торонто, один из самых красивых городов мира.

 

Неъмат Аминов ҳақида

Ўзбек Адабиёти ҳажвчилиги ривожида Ғафур Ғулом, Саид Аҳмад, Неъмат Аминов, Анвар Обиджон ва бир қанча ёзувчиларимизнинг хизматлари беқиёс.Улар орасида Неъмат Аминов ҳатто ҳажвий роман ҳам ёзди.У романда Баширжон Зайнишев деган камбар елкали(сутулый) бир довдирроқ раҳбар бош қаҳрамон.Вафо аттор деган хасис одам образи ҳам борки у Саид Аҳмаднинг "Уфқ" романидаги Иноят оқсоқолга феълан ўхшашиб кетади.Бир ҳикоясида Неъмат Аминов эр -хотин диалогини ёзаркан, аёл кўчадан келиб, эрига: -Бекатда автобус кутиб турсам, бир чумчуқ "Карамель" конфетни тумшуғи билан тешиб, чўқилаб еяётган экан -деса, эри газетадан кўзларини узмаган ҳолда: -Чумчуқ чўқиётган ўша конфетни олиб, емабсанда -дейди.

Ҳа, Немат Аминовда бухороликларга ҳос юмор туйғуси кучли эди.Унинг асарларини ўқишга тутунган одам сира қийналмайди, зерикмайди.Мен Неъмат Аминов билан жуда қалин муносабатда бўлмаган эсамда,у ёзувчи  билан бир икки учрашиб, суҳбатлашгандик.Раҳматли асарларимдаги айрим камчиликларни рўйи рост юзимга айтиш билан бирга маслахатлар ҳам берганди.Бир куни ёзган ҳажвияларимни қўлтиқлаб, "Муштум" журналига, Неъмат аканинг кабинетига кириб бордим.Кўришиб, суҳбатлашдик.Муддаога кўчиб, асарни Неъмат Аминовга топширдим ва хайрлашиб, Андижонга қайтдим.Орадан бир неча ойлар ўтгач, яна "Муштум" журнали редакциясига кириб, Неъмат Аминовга учрадим. Ҳол -ахвол сўрашгач, Неъмат Аминов менга савол назари билан қараркан: -Хўш, хизмат? -деди.

-Эсингизда бўлса, бундан бир неча ой аввал сизга ҳажвияларим жамланган қўлёзма китобни ташлаб кетувдим.Шу асаримнинг тақдири билан қизиқиб... -дедим мен Неъмат аканинг паришонхотирликларидан ҳайрон бўлиб.

-Э, ҳааа, эсим қурсин.А, асарингизнинг номи нима эди? -деди хижолатли жилмайганича қизариб ва очиқ сейфига энкайган куйи тимирскаланиб Неъмат ака. Мен мийямга келган дайди фикрдан кулгим қистаб, сал бўлмаса портлаб кетай дедим.

Кейин: -Асаримнинг номи "Мовий тоғлар ёки Тянь -Шань" эди дедим.Бу гапни эшитиб, Немат ака  кула бошлади.Хижолатдан бадтар қизариб кетдилар.Чунки гуржинлар ишлаган шу номдаги бир комедия бўлиб, унда бир ёзувчи асарини нашр этолмай роса сарсон бўлади ва охири нашриётнинг томи қулаб, кейин эса, бино бутунлай вайрон бўлади.

Ўша ичакузди фильмни эслатганим учун Неъмат ака иккаламиз роса кулгандик ўшанда.

Ўзбекистон халқ ёзувчиси Неъмат Аминовни ҳам Ҳақ Таоло ўз раҳматига олиб, жойларини Жаннатдан қилсин.

 

Холдор Вулқон

Неъмат АМИНОВ 1937 йил Бухоро вилояти Ромитон тумани Питмон қишлоғида туғилган. Бухоро Давлат университетининг  тарих-филология факультетини тамомлаган. Ёзувчининг “Икки пуллик обрў” (1966 й.), “Қирқ учинчи почча” (1970 й.), “Лабиҳовуз хандалари” (1973 й.), “Жигари тўкилди” (1974 й.), “Елвизак” (1976 й.), “Тилло табассумлар” (1977 й.), “Чинорлар қўшиғи” (1984 й.), “Елкасиз полвон” (1986 й.), “Қаҳ-қаҳа” (1987 й.), “Қитиғи ўлмаган қиз” (1994 й.), “Бир аср ҳикояти” (1995 й.), “Ёлғончи фаришталар” (1997 й.) номли китоблари чоп этилган. У 1993 йилда “Ўзбекистон халқ ёзувчиси” унвонига сазовор бўлган.

Неъмат Аминов 2005 йил 17 октябрда вафот этган.

 

Ёзувчининг таржимаи ҳоли Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмасининг "Ижод.Уз"сайтидан олинди.